November 1923. Franz Kafka, die aan tuberculose lijdt, maakt een weldadige wandeling in het park. Hij komt een klein meisje tegen dat in tranen is: haar pop is verdwenen. Kafka buigt zich voorover: “Je pop is niet verloren, ze is op reis gegaan.” “Op reis? Maar hoe weet je dat?” “Ik weet het omdat... ze me dat geschreven heeft.” “Je verzint maar wat!” “Morgen breng ik je de brief die ze me gestuurd heeft.” En wekenlang schrijft Kafka elke dag met uiterste zorg een nieuwe brief aan het kind. De brieven zijn verloren gegaan. 100 jaar later heeft Thomas Gunzig ze voor de lol herschreven. Een avontuurlijk, humoristisch, fantasierijk en emancipatorisch verhaal. Een ode aan de verbeelding. Het gezelschap LéZaâr brengt het briefverhaal op het toneel met behulp van het lichaamsspel van de twee acteurs, een uitgebreide geluidsdecor en enkele slimme kunstgrepen, waarbij mime, schaduwtheater, poppenspel, dans, een eerbetoon aan de cinema van de jaren twintig, humor en poëzie worden gecombineerd.