Sarah Smolders behandelt de condities waarin ruimte wordt gecreëerd en ervaren. Voor haar zijn deze condities zowel materieel als immaterieel en vertrekken ze vanuit de blik en het lichaam van de toeschouwer die zich in deze ruimte beweegt – inclusief zijzelf. Ze gebruikt schilderkunst als een taal om een dialoog aan te gaan met specifieke plaatsen. Door middel van site-specific interventies, waarbij ze de lijn bewandelt tussen materie, architectuur en schilderkunstige voorstellingen, onderzoekt ze hoe tijd, beweging, verleden en herinnering zich ruimtelijk kunnen uitdrukken.