Malgré tout is een kroniek van toen en nu. Een onderzoek naar de afgrond van de menselijkheid, waar het gevecht om te overleven de orde van de dag bepaalt. Wat blijft er nog over wanneer een laagje beschaving telkens weer wordt weggeschuurd? Het resultaat is wreed en grappig tegelijk. Malgré tout zoekt inspiratie bij verschillende disciplines en blijkt zo een hybride en satirisch object, net als Jours Historiques. In die eerdere creatie van het gezelschap koloniseert Gondwana, een denkbeeldige Afrikaanse staat, België. Het stuk ontstond uit verschillende bronnen: allereerst uit de ontmoeting van Aurelie Di Marino en Starlette Mathata in Kinshasa, waar de actrices ontdekten dat hun zeer verschillende levens elkaar kruisen. Daarnaast uit de roman La pelle (de huid) van de Italiaanse schrijver Curzio Malaparte.  De huidige geopolitiek doordrenkt ook dit nieuwe werk. De handel in diamanten en seks van vrouwen tegen de achtergrond van een burgeroorlog, spelen een prominente rol. Maar al snel worden er banden gesmeed met Europa en zijn geschiedenis. Onder het mom van een klucht, liggen schaduwen en fascisme op de loer.  

  Starlette Mathata (DRC), geboren in Kinshasa, is een theater- en filmactrice die in 1992 debuteerde bij het gezelschap Écurie Maloba in de DRC. Tijdens de burgeroorlog in de DRC moest ze zich terugtrekken in de rimboe.  Als kindercoach werkte ze mee aan verschillende documentaires en werkt ze met kinderen en jongeren via dans- en theaterworkshops. Voor Belgisch publiek speelde Starlette in "A l'attente du livre d'or" (KVS/Campo 2010), "La première colonie de la République très très Démocratique du Gondwana" (detheatermaker 2016) en De Waarheidscommissie (Action Zoo Humain 2016-2018).  

  Aurelie Di Marino (°1986) is theatermaker en performer. Ze lag mee aan de basis van de eclectische groep K.A.K. en maakt deel uit van de artistieke kern van TransfoCollect, waar heterogene subculturen elkaar ontmoeten in het theater. Ze regisseerde onder andere If There Weren't Any Blacks You'd Have to Invent Them en Cerebriraptor en ensceneerde samen met Johan Dehollander Race van David Mamet. In het Kaaiprogramma was ze te zien als performer in Els Dietvorsts MEMENTO MORI (2019), De Gemiddelde god (2022) van Tine Van Aerschot en Oksana Sankova’s My pain is bigger than yours (2021). 

  Michiel Soete is werkzaam in verschillende domeinen binnen de podiumkunsten. Als theatermaker en acteur, maar ook als docent, coach, lichtontwerper, muzikant, technicus, (technisch) productieleider, scenograaf of bricoleur. Meestal combineert hij die verschillende rollen tegelijkertijd binnen één project.