"Het verleden is niet wat aan het heden voorafgaat, maar wat betekenis krijgt in het heden." Deze woorden, geïnspireerd door Luciano Berio, drukken treffend uit wat de 11e editie van het ARTONOV Festival bezielt. Berio, een visionair componist, zag de geschiedenis niet als iets dat bewaard moet worden, maar als een kracht die getransformeerd moet worden, die moet trillen in het heden, om de contouren van de toekomst beter te kunnen uittekenen. "De toekomst van het heden" nodigt uit tot een dialoog tussen verschillende tijdperken, vormen en kunstdisciplines, tot een reis naar een plek waar erfgoed heruitgevonden wordt. Deze nieuwe editie van het ARTONOV Festival verwelkomt een nieuwe generatie kunstenaars. Allen zijn nieuwsgierig, stoutmoedig, hybride ; allen verwerpen geëikte categorieën en zoeken naar nieuwe, verrassende uitdrukkingswegen. Zo komt Daniel Proietto, performer en choreograaf, voor het eerst naar het Festival, en wel met twee verschillende voorstellingen. Voor Hidden werkt hij samen met het Tana Kwartet en Jean-Paul Dessy. Het wordt een poëtische reis naar de oorsprong van kunst, mythe en mensheid, waar kamermuziek, hedendaagse dans en film versmelten. In TARAB, een co-presentatie met Charleroi Danse, brengt choreograaf Eric Minh Cuong Castaing dansers uit de diaspora van de Levant samen. TARAB focust op de rauwe, bijna mystieke emotie die wordt opgewekt door melodieën, ritme en ademhaling, om “samen dansen” zijn volle betekenis te geven. Een werk op het snijpunt van politiek, spiritualiteit en herinnering, waar extase een daad van verzet wordt. In deze 11de editie leggen we eveneens de focus op Japan, dankzij de aanwezigheid van Japanse kunstenaars wiens werk traditie in een resoluut hedendaagse perspectief plaatst. Daarnaast komt Japan ook aan bod in het werk van Belgische en internationale kunstenaars zoals Mute Dialogues – Mokkei (Casimir Liberski et Shoko Igarashi) en Mizu (水) (Satchie Noro et Élise Vigneron). De tentoonstelling die ARTONOV dit jaar presenteert combineert foto’s van Hugues et Caroline Dubois over de Borobudur site en Jonathan Hope's uitzonderlijke collectie antieke batiks. Geschiedenis, spiritualiteit en textielpatrimonium gaan er hand in hand. De tentoonstelling is geen etnografische vitrine, eerder een visueel en symbolisch essay, een reis doorheen sacrale geometrie en Javaanse rituelen. Er wordt bijzondere aandacht besteed aan de jongere generatie met een masterclassproject voor jonge uitvoerders en professionele musici, waarbij de focus ligt op het repertoire van Mozart en Beethoven op historische instrumenten. Het evenement vindt plaats in het ARTONOV Lab, de prachtige ruimte die opnieuw dienst doet als ankerpunt van het festival. Heruitgevonden concerten, transdisciplinaire performances, site-specifieke installaties, gevoelige tentoonstellingen: ARTONOV blijft ernaar streven om zichtbaar te maken wat beweegt, wat opkomt, wat stoort, maar vooral wat verheldert. In een wereld waar alles instant en real-time is hebben we meer dan ooit behoefte aan kunstenaars en hun grenzeloze nieuwsgierigheid, kunstenaars die voluit gaan voor samenwerking en die weten hoe ze naar het verleden moeten luisteren om de toekomst beter te kunnen formuleren.